Wat als Trump verliest?

USA Wat als Trump verliest?
  • 31/10/2020

Wat als Trump verliest?

De Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2016 waren in meerdere opzichten opmerkelijk. Zowel in de Republikeinse Partij (Donald Trump) als in de Democratische Partij (Bernie Sanders) kwam een anti-establishmentkandidaat op tijdens de voorverkiezingen. Sanders moest uiteindelijk het onderspit delven, maar Trump haalde het uiteindelijk wel. Commentatoren legden uit dat tijdens de voorverkiezingen kandidaten met scherp onderscheiden profiel succes hadden omdat men de eigen, ideologisch gemotiveerde achterban diende aan te spreken. Zo verklaarden ze het succes van Trump of Sanders. Maar om de effectieve presidentsverkiezingen te winnen moest een kandidaat zoveel mogelijk kiezers aanspreken, waaronder veel gematigde en twijfelende centrumkiezers. Dus moest een kandidaat een gematigde centrumpositie hebben om deze over de streek te trekken. Daarom had Trump geen schijn van kans tegen Clinton in de uiteindelijke presidentsverkiezingen beweerden ze.

Waren de polls in 2016 verkeerd?

Trump doorbrak deze algemeen geldende wetmatigheid van de gematigdheid. Hij ging door op zijn antagonistisch elan van de voorverkiezingen en schakelde zelfs een versnelling hoger. Net zoals in de voorverkiezingen gaf hij zijn tegenstanders een bijnaam, iets wat de man wel meer doet om de kwaliteiten van zijn tegenstanders te omschrijven. Lyin’ Ted (Cruz), low Energy Jeb (Bush), little Marco (Rubio) zijn de meesten al vergeten. Maar Crooked Hillary (Clinton) herinneren we ons nog wel. Het publiek ging voluit mee in zijn strategie en scandeerde steevast ‘Lock her up’ op zijn meetings. Trump beweerde zelfs in een van de presidentiële TV-debatten dat mocht hij president zijn, ze in de cel zou zitten. Verwijderen

De peilingen in 2016 voorspelden zonder uitzondering een klinkende overwinning voor Clinton. De pollsters gaven haar zelfs 90% kans om te winnen. Het omgekeerde gebeurde. Waren de polls dan verkeerd? In de laatste twee weken voor de verkiezingen was de voorsprong van Clinton geslonken tot 3 à 5% landelijk, wat binnen de statistische foutenmarge viel. Trump haalde verrassend enkele staten in de rust belt binnen (Michigan, Pennsylvania, Wisconsin). Dit gebeurde met een heel klein verschil van enkele duizenden stemmen en kon dus ook andere kant uitgedraaid zijn. Men analyseerde dat de stem van rurale kiezers, van blanke arbeiders minder gepeild was en dat er ook zoiets bestond als de ‘verlegen’ Trump-stem. Dat zijn kiezers die Trump stemmen, maar daar niet voor uit komen. De polls zaten dus landelijk wel juist, maar statelijk niet. Omdat een president de meerderheid van de kiesmannen moet hebben en deze per staat verkozen worden, doet een landelijke poll er dan ook weinig toe en het resultaat per staat des te meer.

Wat zeggen de polls in 2020?

In 2018 werden er tussentijdse verkiezingen gehouden. De pollsters hielden rekening met de bevindingen van 2016 in de samenstelling van de steekproeven. De polls zaten er deze keer dan ook wel accuraat op. De Republikeinen verloren 42 zetels en hun meerderheid in het Huis van Afgevaardigden, en deden dat bovendien nog eens met 10 miljoen stemmen minder dan de Democraten. Hun kiezers waren thuis gebleven terwijl Trump deze verkiezingen rond het migratiethema voerde. Waar de vorige presidentiële Trump-campagne nog sterk rond ‘build the wall’ draaide, lijkt dit in de huidige Trump-campagne haast afwezig. Bovendien lijkt zijn campagne zich vooral te focussen op het verder enthousiasmeren van de eigen achterban in plaats van het winnen van nieuwe kiezers buiten die achterban.

Mogelijk zijn dit de conclusies die men getrokken heeft uit de verloren mid-term verkiezingen van 2018 aangezien toen veel Republikeinse kiezers hun kat stuurden. Maar of het de juiste zijn is een andere zaak. Trump staat in alle landelijke polls rond de 10% achter op Biden. Dit is een veel grotere achterstand dan in 2016 en vooral buiten de statistische foutenmarge. Bovendien is dit ook het geval voor de statelijke polls. Staten die hij de vorige keer verrassend binnenhaalde lijken nu totaal onbereikbaar want daar heeft hij ook een grote achterstand: Michigan (9%), Wisconsin (8,5%), Pennsylvania (5%). Bovendien zijn de polls in deze staten kwalitatiever en houden ze rekening met de ‘verborgen’ Trump-aanhang die men in 2016 miste. Met andere woorden: Trump is kansloos zo lijkt het wel. Opnieuw geven de media hem amper 10% kans om te winnen. Hebben de polls nu wel gelijk?

The Great Red/Blue Wave

Maar er zijn nog belangrijke verschillen. In 2016 waren er nog veel meer onbesliste kiezers. Nu zijn die er volgens de polls veel minder. In 2016 steeg Trump duidelijk in de laatste twee weken voor de verkiezingen, dat gebeurt nu niet. In 2016 was Trump de uitdager van het beleid waardoor mensen op beloftes konden stemmen, nu is hij de verdediger van zijn beleid en moeten mensen op zijn realisaties stemmen. Trump beweert echter dat de peilingen er opnieuw naast zitten. Volgens hem komt er een Big Red Wave aan, waarmee hij bedoelt dat veel Republikeinse kiezers op verkiezingsdag naar de stembus zullen trekken. Dat lijkt op basis van de polls erg onwaarschijnlijk. Dat zou enkel kunnen als massa’s mensen die in het verleden niet gingen stemmen deze keer wel naar de stembus gaan. Door de coronacrisis maken inderdaad veel meer mensen gebruik van de mogelijkheid vooraf of per brief te stemmen. Zo’n 100 miljoen Amerikanen brachten vooraf hun stem uit. Dit zou kunnen leiden tot een significant hogere opkomst. Het is bovendien opvallend dat vooral in traditioneel Republikeins stemmende staten als Texas, Georgia, Arizona en North Carolina het aantal vooraf uitgebrachte stemmen het totaal aantal uitgebrachte stemmen van 2016 benadert of zelfs overtreft. Maar in Texas bijvoorbeeld, komt die toegenomen opkomst vooral uit steden waar de Democraten precies sterk staan. De verrassing van deze verkiezingen zou wel eens een Blue Wave kunnen zijn waardoor deze staten voor het eerst in decennia op de democratische partij stemmen. Anderzijds zijn er in de Rust Belt-staten veel minder vooraf uitgebracht stemmen. In deze staten is het volgens de peilingen onwaarschijnlijk, maar minstens theoretisch mogelijk dat er effectief een Red Wave op verkiezingsdag plaatsvindt zoals Trump voorspelt.

Het pad naar een Trump-overwinning

Toch bestaat er een duidelijk pad naar een nieuwe presidentiële termijn voor Trump. Hij moet de historische Republikeinse kaart (Arizona, Texas, Georgia en North-Carolina) intact houden en zoals elke kandidaat die wil winnen de swing state Florida winnen. Mogelijks zal dat met kleinere marges dan in het verleden zijn, maar het is niet geheel ondenkbaar. Van de drie Rust Belt-staten (Wisconsin, Michigan, Pennsylvania) die hij verrassend en heel erg nipt binnenhaalde in 2016, moet hij er nu slechts één binnenhalen. Is dat Wisconsin, kan hij met de ene kiesman uit Nebraska toch aan 270 kiesmannen raken, wat meteen zijn verkiezingsrally in deze staat verklaart. Dit pad naar een nieuwe termijn voor Trump is nauw, heel erg nipt en eigenlijk onwaarschijnlijk als we naar de polls kijken. Maar het is niet onmogelijk. Van het moment één van de historische Republikeinse staten (Texas, Georgia, Arizona, North Carolina) naar de Democratische partij flipt is het eenvoudigweg game over voor Trump. Aangezien de resultaten van o.a. Florida en North-Carolina vroeg zullen binnenkomen, zal het snel duidelijk worden of het pad voor Trump naar een nieuwe termijn realiteit wordt of niet.

·         Links

·         Centreren

·         Rechts

Verwijderen

Als Trump traditonele Red States (AZ, TX, NC, GA) kan behouden en Florida winnen, is nog maar één overwinning nodig in één van de Rust Belt states (WI, MI, PA)

Wat als Trump verliest?

Het voormalige kwaliteitsblad Knack is onder leiding van hoofdredacteur Bert ‘racisme zit in het DNA van de Vlamingen’ Bultinck gekaapt tot een links-activistisch propagandablaadje. Ze pakten deze week dan ook uit met een editie die vol van de apocalyptische voorspellingen stond over de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Men stelde met zoveel woorden dat Trump het Witte Huis niet zal verlaten en een staatsgreep zou plegen mocht ie de verkiezingen verliezen. Bovendien waarschuwen ze voor straatgeweld door Trump-supporters. We zijn echter al maanden getuige van straatterreur door racistische BLM-activisten en extreemlinkse ANTIFA. De vraag die we eerder zouden moeten stellen is welk niveau van geweld deze clubjes plannen mocht Trump de verkiezingen winnen, maar uiteraard stelt Knack deze journalistiek evidente vraag niet. Naast activistische linkse journalisten, springt echter ook N-VA-Europarlementslid Johan Van Overtveldt op de kar en onderschreef dit ridicule scenario van een Trump-staatsgreep.

Wat er zal gebeuren als Trump verliest in 2020 is hetzelfde als wat er gebeurd is als toen Trump gewonnen heeft in 2016. Hillary Clinton zit niet in de cel en Trump zal plaats ruimen voor zijn opvolger. Het kan natuurlijk zijn dat er net zoals in 2000 hertellingen plaatsvinden als de resultaten nipt zijn. Zeker omdat er door de vele stemmen per post toch wel wat twijfel kan ontstaan. Maar ook dat behoort tot een normaal electoraal traject in een democratische rechtstaat waarbij verkiezingen gecontroleerd worden onder toezicht van de onafhankelijke rechterlijke macht. Net zoals de wereld nog altijd dezelfde kant zal blijken uit te draaien de dag na de presidentsverkiezingen als de dag ervoor.

Waar we ons daarentegen wel vragen over moeten stellen is wat de Democratische Partij van plan is mochten ze de verkiezingen winnen. Ze spreken er openlijk over om het Hooggerechtshof uit te breiden (‘packing the court’), de rechten van parlementsleden te verminderen door de filibuster af te schaffen, de kieswet te wijzigen en regio’s waar ze veel stemmen halen op te waarderen tot staten (bv. Puerto Rico) zodat ze de samenstelling van het parlement kunnen wijzigen. Als er ergens een gevaar is voor de normale werking van de democratische rechtstaat is dat te vinden bij de radicale elementen in de Democratische partij. Voor ons belangrijk is dat de Big Tech-bedrijven zoals Facebook, Twitter en Google volledig in het liberale kamp te vinden zijn en bij een verkiezing van Biden geen obstakels meer hebben om zich verder te ontwikkelen tot censuurmachines die de grondrechten van burgers in de hele Westerse wereld willen kunnen en zullen inperken. Daarom is het te hopen dat Trump nogmaals kan verrassen en deze verkiezingen wint. Four more years!

 

 

Ontdek mijn profiel op de website van het Europees Parlement

Europees Parlement

Ontdek de website van mijn fractie, Identiteit en Democratie

Identiteit en Democreatie