• 23/11/2023

Gisteren Nederland. Morgen Vlaanderen. In 2024 nemen ook wij ons land terug

Geert Wilders haalde een ronduit fenomenale overwinning bij de Nederlandse parlementsverkiezingen. Zo’n 25% stemde voor de PVV. Dat leverde 37 zetels (+20) op 150 op. PVV wordt met afstand veruit de grootste partij. Misschien wordt Wilders zelf wel premier! De liberale en christendemocratische regeringspartijen verliezen bijna de helft van hun zetels en worden compleet afgestraft.

Maar het is niet links dat hiervan profiteert. Klimaatpaus Frans Timmermans kwam neergedaald vanuit de Europese Commissie om het land even te komen leiden. Maar van die boer lustte men duidelijk geen eieren. Zijn groenlinkse kartellijst haalt amper 25 zetels. Het oude politieke spel waarbij een zogenaamd rechtse regering vervangen wordt door een linkse, maar eigenlijk gewoon hetzelfde beleid gevoerd wordt waar dezelfde politieke elite aan de touwtjes trekt, is helemaal doorbroken. De Nederlanders hebben besloten hun land terug te nemen. Daarom kozen ze massaal voor het enige, echte en authentieke alternatief. Het nationalisme van Geert Wilders waarbij de gewone Nederlanders opnieuw op de eerste plaats komen.

En dat was duidelijk helemaal niet de bedoeling. De elite in politiek, media en academia is met verstomming geslagen. Ze begrijpen helemaal niet wat hen overkomen is. Eerder dan te luisteren naar het signaal van de burger, moet er een schuldige gevonden worden voor dit onheil. Het volk heeft volgens hen immers verkeerd gestemd. De mensen hadden het dus niet goed begrepen. Ze moeten dus volgens hen wel misleid zijn. Als academici vermomde extreemlinkse activisten zoals Ico Maly wijzen met de vinger naar de media. Zij hadden Wilders moeten ‘ontmaskeren’ zoals dat dan heet. De diepe minachting voor het volk en de anti-democratische methoden die ze als remedie voorstellen, spreken boekdelen. Links wil helemaal geen democratie. Links wil dat het volk willoos instemt met hun keuze.

Anderen beweren dan weer dat het thema van de verkiezingen in de kaart van Wilders speelde. De liberale VVD had immers de regering laten vallen over asiel en migratie. Het deed volgens Vlaamse commentatoren zelfs denken aan de val van de regering Michel in 2018 over het Marrakeshpact. Zij vergeten natuurlijk handig dat migratie al jaren helemaal bovenaan de prioriteiten staat bij gewone mensen. Bovendien probeerde men niet van migratie maar wel van bestaanszekerheid het campagnethema te maken, net zoals men dat met klimaat in 2019 bij ons probeerde. Ook dat werkte duidelijk niet. Tenslotte beweren sommigen dat door Wilders niet per definitie uit te sluiten met een cordon, een stem op zijn PVV plots wel zinvol werd. Eigenlijk zegt men dat de partijen, en niet de burger, dus beslist waarop men stemt. Kan het nog cynischer vanwege zij die tegelijk menen de verdedigers van de democratie te zijn!

Wat zijn dan wel de redenen van deze spectaculaire resultaten? De voorbije dertien jaar is onder liberaal premier Rutte een beleid gevoerd dat heel erg bekend klinkt voor ons. De rekeningen werden op orde gezet. Nederland heeft amper een schuldgraad van 47%. Nederlanders hebben met 83% ook de hoogste werkzaamheidsgraad van heel de EU. De economie draait op volle toeren in Nederland. Zodanig zelfs dat honderdduizenden vacatures niet ingevuld raken. Arbeidsmigratie was daarop het antwoord. Het is dan ook niet verwonderlijk dat N-VA zich graag aan VVD spiegelt. Ze voeren precies hetzelfde beleid. Zuhal Demir spiegelt zich zelfs persoonlijk aan VVD-lijstrekker Yezilgöz. Nederland gidsland.

Alleen blijken de Nederlanders daar dus zelf nogal anders over te denken. Het afbouw van schulden is ten koste gegaan van de publieke dienstverlening en dat ervaarden ze in wachtlijsten en gebrek aan zorg. Nederlanders werken hard, maar gaan er toch amper op vooruit. Hun land wordt overspoeld door (arbeids)migranten, met alle negatieve gevolgen van dien op huisvesting, mobiliteit, zorg, onderwijs en ga zo maar door. Het neoliberaal beleid van Rutte werkte misschien voor een kleine elite, maar gewone Nederlanders betalen er de prijs voor. Die gewone Nederlanders voelen zich in de steek gelaten. Ze hebben geen boodschap aan woke en het vernietigen van mooie kindertradities als Sinterklaas en Zwarte Piet. Ze hebben geen boodschap aan klimaatextremisme dat boeren onteigent en gewone mensen op kosten jaagt. En ze hebben vooral geen enkele boodschap aan migratie in een land dat er simpelweg de ruimte voor mist om nog meer mensen te huisvesten. Ze willen hun land terug. En met deze verkiezingen nemen ze het ook terug.

Welke lessen kunnen we trekken voor Vlaanderen? Ten eerste, de neoliberale economische doctrine van N-VA, gebouwd op besparing en arbeidsmigratie, is ten dode opgeschreven en wordt electoraal afgestraft. Ten tweede, migratie is een existentieel probleem voor diepe lagen van de samenleving. Migratie stoppen is een topprioriteit. Ten derde, de kiezer heeft wel degelijk nog altijd de macht bij verkiezingen. Enkel de kiezer kan ook bij ons het ondemocratisch cordon breken. Ten vierde, het oude politiek spel tussen links en rechts waarbij nooit iets verandert is voorbij omdat de mensen begrijpen dat enkel het nationalisme een alternatief is. Ten vijfde, nationalisme is geen proteststem, maar een echt beleidsalternatief als het de stem is van de hoop die concrete oplossingen voor dagelijkse problemen van de mensen aanbiedt. Om Wilders zelf te citeren: ‘We gaan niet praten over moskeeën, korans en islamitische scholen. Niet alle ballen op de strijd tegen de islam, maar wel alles op alles om "de Nederlander weer op 1" te zetten.’

Dat is ook precies wat Vlaams Belang aanbiedt aan de Vlamingen en de essentiële keuze die we in 2024 maken. Meer van hetzelfde met één van die andere partijen, of eindelijk verandering met Vlaams Belang zodat onze mensen eindelijk op de eerste plaats komen? Zelfs wie het niet helemaal met ons eens is, komt onvermijdelijk tot die fundamentele vraag in het stemhokje. Daarom nemen wij in 2024 ons land terug.

Tom Vandendriessche

Europees Parlementslid