• 28/05/2021

De mensen zijn de oude systeempartijen kotsbeu

Stop islamisering

Deze week werden vier burgers veroordeeld omdat ze het zowaar gewaagd hadden een spandoek te ontrollen met de slagzin ‘stop islamisering’. Volgens de wereldvreemde, maar vooral politiek benoemde magistraten, was dit een strafbare opinie die men niet mag uiten. Men mag volgens hen niet twijfelen aan de wenselijkheid van islamisering. Want dan is het zogenaamd aanzetten tot haat en krijgt men celstraffen. De veroordeelden gaan in beroep. Gelukkig mogen ze dat wel nog in onze democratische rechtstaat. De absurde veroordeling is echter geen toeval. Het is een kenmerk van het Belgisch systeem. Dat systeem verdraagt immers geen democratie. En daarom staat dat systeem op instorten.

Wat is politiek?

Politiek is een strijd tussen belangen. In een democratie voeren we deze belangenstrijd vreedzaam. Onze wapens zijn daarbij het vrije woord en vrije verkiezingen. Elke burger heeft het onaantastbaar recht zijn mening te uiten en aan verkiezingen deel te nemen. Dat recht wordt gewaarborgd door de Grondwet en het EVRM. Het zijn grond- en mensenrechten. Geen koning, kerk of kapitaal kan de uitoefening daarvan verhinderen. Met deze instrumenten kunnen tijdelijke machthebbers uitgedaagd en uiteindelijk vervangen worden. Dat betekent ook dat er andere belangen verdedigd worden. En precies dat is het probleem in België. De machthebbers mogen in dit land niet uitgedaagd worden, omdat er precies geen andere belangen mogen verdedigd worden.

Vlaamse belangen

België is gesticht als ééntalige Franse staat. Een Franstalige elite regeerde over het Vlaams volk. In de 19^de eeuw was de Vlaamse beweging vooral een culturele beweging. Maar door de democratisering van België met het enkelvoudig stemrecht ontdekten de Vlamingen ook hun politieke macht. En dus konden ze hun belangen politiek verdedigen. In een democratie heeft iedereen namelijk één gelijke stem en telt de wet van het getal. En de Vlamingen zijn in de meerderheid. Het Belgisch systeem heeft er vervolgens alles aan gedaan om die democratische macht in te perken. Grendelwetten, pariteiten, bijzondere meerderheden,… een hele batterij juridische middelen werd ontwikkeld. Al sinds 1830 is Vlaanderen een financieel wingewest voor de Franstaligen. De recente transfers klokken af op meer dan 7 miljard euro, of meer dan 2000€ per Vlaming. Hoewel de Vlamingen in de meerderheid zijn, economisch veruit de sterkste regio zijn, hebben we toch geen enkele macht om deze onrechtvaardige transfers te stoppen en onze belangen te verdedigen.   

Anti-Vlaams cordon sanitaire

Toen het Vlaams Blok eind jaren ’80 doorbrak legde links een cordon sanitaire rond onze partij. Ze wilden ons uitsluiten van deelname aan de macht. Daarmee wilden ze ons politiek neutraliseren. Al sinds WO I haalt verzameld links nooit meer dan 30% van de kiezers in Vlaanderen. Links heeft Waalse kiezers, en dus België, nodig om te kunnen bestaan. Door het uitsluiten van een deel van het Vlaams en rechts electoraat sloeg men twee vliegen in één klap. Want bovendien werd hun politiek gewicht binnen de Vlaamse democratie groter dan hun electoraal gewicht. De redenen van het cordon sanitaire hebben dus alles te maken met pure machtspolitiek waardoor links altijd aan de macht kan blijven. 

Forza Flandria

Daarom kunnen Vlamingen wel kiezen, maar mogen ze vooral niets te zeggen hebben. Het Vlaams Blok was in 2004 de grootste partij met 24%, maar bleef buitenspel. De N-VA beloofde verandering. In 2014 was dit de grootste partij met 33%. Ze mochten zowaar ook mee besturen. Maar ze mochten vooral niets wezenlijks veranderen. Ondertussen is Vlaams Belang in elke peiling veruit de grootste partij, en dat naast de N-VA. Dat brengt ons in een situatie waarbij er Vlaamse alternatieve meerderheden ontstaan. Elke peiling wijst in die richting. Ondertussen zijn de traditionele centrumrechtse partijen geïmplodeerd. CD&V haalde in 1978 nog 45% van de stemmen. In de laatste peiling staan ze op 10%. Meer dan 4 op de 5 van hun kiezers zijn weggelopen richting Vlaamse en rechtse partijen. Maar wat deed de CD&V? Ze negeerde de grondstroom in Vlaanderen, bracht Vivaldi op de been en ondertekende daarmee het eigen politiek doodsvonnis.  

Het Belgisch systeem implodeert

De mensen keren zich af van de traditionele partijen die ons decennia bestuurd hebben. Ze geloven ze niet meer. Ze beloofden steeds het omgekeerde van wat ze uiteindelijk na verkiezingen deden. En net zoals elk regime dat op zijn laatste benen loopt proberen ze zich toch nog krampacht vast te klampen aan de macht. Daarvoor hebben ze nog maar één wapen over. Dat van de onderdrukking. Dat van de repressie. Dat van de censuur. Hoe dichter het einde nadert, hoe brutaler ze worden. Met vage begrippen als ‘haatspraak’ wil Vivaldi elke oppositie tegen hun beleid criminaliseren. Met concepten als ‘fake news’ willen ze bepalen wat de waarheid is. Hun waarheid. De enige waarheid. En daaraan mag men niet langer twijfelen. Dat is dan ook precies wat in de rechtbank deze week gebeurde. Het is geen toeval. Het is geen accident de parcours, een uitzonderlijkheid. Het is het resultaat van een doelbewuste en gecoördineerde actie van de heersende elite die het volk wil onderdrukken door de oppositie te criminaliseren. Ze kunnen ons de mond snoeren, maar de problemen die wij aankaarten verdwijnen niet. We mogen niet in de val trappen van de politieke spelletjes van de oude partijen, zij het van zogenaamd links of rechts. We mogen ons niet laten verdelen, maar moeten de Vlamingen verenigen, ongeacht stand, rang of afkomst. We mogen ons vooral niet laten provoceren. Onze strijd is legitiem en daarom moeten we deze vreedzaam en democratisch voeren. Want we komen er aan. En dan is het aan ons.